Waarom zijn het altijd Dalmatiërs?

Bij vele brandweer items van verschillende merken is vaak ook een dalmatiër te zien. U kent ze wel, het lieve ras met de zwarte vlekjes over hun witte vacht. Heeft u zich ook wel eens afgevraagd, waarom zijn het altijd Dalmatiërs als brandweer honden?

 

Wel, het gaat terug naar de tijd van de cowboys, postkoetsen en de diefstal van de paarden. De koetsier waakte ‘s nachts in de stal om te voorkomen dat zijn paarden werden gestolen. Maar had de koetsier een dalmatiër als hond, kon hij gewoon in een huis of postkoetshotel slapen. De dalmatiër had namelijk op één of andere manier zo’n hechte band met de paarden dat zij waakte voor hun baas en de paarden beschermde tegen de dieven. Naar mate dit meer dit bekend werd, hoe vaker de dalmatiërs werden ingezet als bescherming bij de paarden.

 

Zo werden de dalmatiërs ook wel koets honden genoemd. Ze werden gebruikt door de koetsiers eeuwen geleden in o.a. Engeland, Schotland en Wales. In deze tijd liepen de dalmatiërs naast of onder de koets en konden zo wel 20 tot 30 mijl afleggen per dag. Bij aankomst bij de herberg liet de koetsier de hond bij de koets en zijn lading om deze te bewaken. De koetsier deed dit niet zelf omdat hij door iemand kon worden afgeleid terwijl een ander de koets leeg haalde. De dalmatiër is zeer alert en daarbij zou dit niet lukken.

 

Omdat transport belangrijker werd en de hoeveelheid paarden groeide in die tijd, kwamen er ook steeds meer dalmatiërs. En omdat in die tijd elke brandweerpost wel paarden hadden om de koets met waterpomp te trekken kwamen daar ook steeds vaker dalmatiërs bij de brandweer mannen. De hond bewaakt niet alleen de brandweerpost en de paarden, maar hield ook de mannen gezelschap. Bij een uitruk naar een brand liep de hond gewoon mee naast de koets.

 

Nu de paarden zijn verdwenen uit de brandweerposten blijkt de dalmatiër niet te zijn verdwenen. De traditie om een dalmatiër als kazerne hond te houden wordt nog steeds voortgezet en de aantrekkingskracht van deze prachtige honden zorgt voor veel bekijks. Er gaat ook een gerucht dat men de honden bij de brandweer hield omdat ze doof zijn voor de sirenes en daardoor niet schrikken op het moment dat de brandweer uitrukt. Een kenner beweerd dat het gerucht inderdaad gaat en dat er veel dalmatiërs wat doof kunnen zijn, maar het verhaal niet correct is. Nog steeds is de dalmatiër brandweerman beste vriend tijdens de wacht. Daarnaast zijn het schone kortharige honden die zich erg netjes gedragen. Ze vangen of verjagen ratten en ander ongedierte en houden erg van beweging en dat is te zien als de hond weer eens achter een brandweer wagen aan rent naar de brand en trouw bij zijn team blijft. Dus vandaar dat o.a. Lemax en Department 56 dit ras vaak uitbeeldt bij hun brandweer items.

 

Met al deze prachtige dingen die geschreven zijn over de Dalmatiers, moet worden opgemerkt dat dit ras toch niet voor iedereen is. Ze zijn vaak een bonk van energie, en wanneer zij niet in de gelegenheid zijn om een uiting te kunnen vinden voor deze natuurlijke energie worden ze gauw verveeld en gaan slopen. Ze uiten hun energie dan in andere middelen. Ziet u het voor uw dorp net klaar en huppa tatuuu.